Weil nurmehr so wenig Wienerisch gesprochen wird und das Derbe hochgehalten werden muss: Ein H. C. Artmann-Gedicht mit dem Namen „Blauboad“ aus dem Buch „Med ana schwoazzn Tintn“. Zur Feier des Tages. Für die Gänsehaut.
i bin a ringlschbüübsizza
und hob scho sim weiwa daschlong
und eanare gebeina
untan schlofzimabon fagrom.heit lod i ma r ei di ochte
zu einen liebesdraum —
daun schdöl i owa s oaschestrion ei
und bek s me n hakal zaum!
so fafoa r e med ole maln
wäu ma d easchde en gschdis hod gem —
das s mii amoe darwischn wean
doss wiad kar mendsch darlem!
i bin a ringlschbüübsizza
(und schlof en da nocht nua bein liacht
wäu i mi waun s so finzta is
voa de dodn weiwa fiacht . .)
Hans Carl Artmann, 1958